Preekkunst: hoe lang preek je?
Hoe lang moet je preken? Het lijkt van je denominatie af te hangen wat daar het antwoord op moet zijn. De uitspraken gaan van de ene kant “als je je boodschap niet in drie minuten kan brengen, doe het dan maar helemaal niet” tot aan de andere kant “om God te laten spreken moet je geen haast hebben“. Hoe vaak is het je overkomen dat je op je horloge kijkt en wenste dat de preek nu toch eindelijk afgerond zou zijn. Of, zoals het filmpje hierboven van Mr. Bean, stevig je tekort aan slaap gaat inhalen. Het Belgische Het Nieuwsblad brengt het bericht dat het Vaticaan in ieder geval van mening is dat de preek maximaal acht minuten zou moeten duren.
Je preek moet lang genoeg zijn om een complete boodschap door te geven en kort genoeg om impact te hebben. Er is dus geen standaard recept voor. Zelf ben ik er ook niet over uit. Want langer of korter hebben beiden zijn plek. Een goede stelregel waar van wordt uitgegaan is 20 – 40 minuten. Lukt het niet binnen die tijd, dan moet je kijken of je niet teveel wilt. En waar ben je op gericht? Om alle kennis door te geven? Of op geestelijk resultaat van je boodschap? Het is voor veel predikers – ook een belangrijk aandachtspunt voor mezelf – lastig om aan het einde van de preek te stoppen.
Aandachtscurve
Het is goed om je bewust te zijn van de aandachtscurve. De curve laat de aandacht / concentratie van je publiek zien in het verloop van de tijd, in dit geval een toespraak van zo’n drie kwartier.
Wat lees je in deze curve:
- de eerste tien minuten neemt de aandacht geleidelijk af
- daarna neemt de aandacht nog sneller af
- de laatste tien minuten komt er geleidelijk weer meer aandacht
- tijdens het slot is iedereen er doorgaans weer helemaal bij
Het lijkt dus niet helemaal nuttig om je diepe lessen halverwege de preek te plaatsen. Juist voor halverwege de toespraak loont het de moeite om goed na te denken om de aandacht van je publiek er goed bij te houden.
Tips
Bij het voorbereiden van je boodschap is het goed om extra na te denken over twee zaken namelijk: (1) je start en (2) je afronding. Deze twee punten bepalen direct een lijn waarlangs je kan gaan preken. Wat je start betreft maakt dit citaat het belang ervan wel duidelijk: “De eerste 25 woorden die je zegt zijn de belangrijkste woorden van je boodschap. Als deze je publiek niet aanmoedigen om te luisteren dan zul je hun aandacht niet hebben.” (citaat Haddon Robinson)
Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.
PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!
[yarpp]
En, Mr. Wouter, wat is je bron over die concentratiecurve als ik vragen mag? Vind het erg interessant. Vooral ook omdat bij een klassieke opbouw van ‘intro – kern – slot’ de belangrijkste boodschap dus verloren gaat.
De aandachtscurve komt uit de Agapè sprekerstraining. De complete bronnenlijst daarbij is het volgende: * Jongepier, P., Algemene didactiek, studiehandleiding, Evangelische Theologische Hogeschool, 1996. * Lum, Ada en Siemens, Ruth, Kreatieve Bijbelstudie, Stichting Interlektuur, 1974. * Robinson, Haddon W., Biblical Preaching, Baker Bookhouse, Grand Rapids, Michigan, 1980. * Klijnsma, drs. Karin J., Beter Presenteren, Stichting Educatieve Omroep Teleac, Utrecht 1995. * Kunst, dr.Th.J.W. & Krol, ds.A.J., Cursus Preken en spreken in het openbaar, Werkgroep Gemeentegroei,… Lees verder »
Nee, ik had liever 1 antwoord gehad. :-) Eerlijk gezegd denk ik dat de aandachtscurve nog korter is geworden. Ik ben ook benieuwd wat de invloed van sociale media is op de aandachtscurve. Ik denk dat we meer getraind zijn om kort supergeconcentreerd te zijn. Dus misschien is een preek met ‘pauze’ (beeld/geluid/experience) om de 5 minuten wel beter… Zomaar wat gedachten en vragen. Overigens is mijn ervaring dat jongeren best een tijd kunnen luisteren,… Lees verder »
Ja leuk, volgens mij zou hier een leuk experiment mee te doen zijn. Maar wat je eerder schreef dat het een beetje indruist tegen wat klassiek in preekopbouw wordt gedaan, dat is wel interessant. Andere vormen (die pauze lijkt me zo gek nog niet) en meer dialoog in plaats van monoloog zou volgens mij ook de aandachtscurve positief kunnen beïnvloeden.
Oh ja, bij Vineyard in Utrecht hebben ze sowieso een pauze in de dienst. Eerst zingen en de samenkomst openen. Daarna koffie, kletsen e.d., dan met je kopje koffie de preek aanluisteren. Daarna zingen en de bij Vineyard bekende tijd van luisteren naar God.