Deze twee dagen zijn we op bezoek geweest naar een nog maar net gestart project. Om er te komen moesten we een aantal uur met de trein uit Calcutta en vervolgens nog 2,5 uur met de jeeps richting het project. En het welkom… tja, ik voel me eerlijk gezegd wat opgelaten hierover. Alle kinderen en het halve dorp staan klaar om ons te ontvangen. Alle kinderstemmen komen je tegemoet… Fantastisch.

De pastor leek een wat onbenaderbare man. Een beetje nors. Maar dat had deels met de taal kloof te maken. Hij vond het lastig om Engels te spreken. Maar wat een verhaal heeft deze man van God. Ongelofelijk gewoon. Deze man is gemarteld vanwege zijn geloof, hij is bezittingen kwijtgeraakt. En toch volhouden. Uiteindelijk wilde hij het opgeven. Hij gaf God een maand om de man te veranderen die hem in de vervolging het meest in de weg zat. Na een maand kwam hij deze man tegen, met een zware aandoening aan zijn maag. De pastor vertelde de man dat hij geloofde in Jezus en dat Jezus in staat was om de man te genezen. Hij moest dat wel aanvaarden. Dat deed de man en de man was de volgende dag genezen en werd het eerste gezin dat aan de nieuwe gemeente werd gegeven. Deze man is vorig jaar overleden en ligt begraven op het terrein van het project. Hij heeft het land aan het project nagelaten.

Nu runt deze man drie kerken en een Compassion project wat bestaat uit ondermeer een school. Voor deze man is het belijden van Jezus’ naam niet vanzelfsprekend en gemakkelijk. Hij strijd de goede strijd en in Jezus’ naam wordt het koninkrijk van God steeds uitgebreid. Uit zijn kleine kerk van rond de 100 zijn al 50 weer naar elders vertrokken en hebben het Goede Nieuws meegenomen. Deze man plant meer kerken dan ik me kan voorstellen.

Het Compassion project is vorig jaar bezocht door een groep van Compassion uit Nederland. Dit was het tweede bezoek dat ze kregen. Rik en Tiemen vertellen ons het ongelofelijke verschil in dit ene jaar. Er stond nu een compleet nieuw gebouw dat op de dag van ons bezoek officieel in gebruik werd genomen. Wat een ongelofelijk feest.

Er is nog steeds weerstand tegen het christendom. Zo vroeg de pastor om gebed dat hij elektriciteit zou mogen aanleggen om ventilatoren in de klassen te kunnen zetten. Dat is zeker geen overbodige luxe! Er zitten 280 kinderen in het project. En het gebouwtje is echt niet groot.

Nu ben ik er niet om voor Compassion promotie te doen. Ik zie echter wel dat de plaatselijke kerken en voorgangers, waar Compassion mee samenwerkt, zo vol goede moed zijn, en zo het verschil brengen. Met een kind dat geholpen wordt met onderwijs en medische voorzieningen wordt een heel gezin en vaak nog veel meer, geholpen. Ik wens dat ik ook steeds de moed zal hebben om de werken van Gods Koninkrijk in de praktijk te brengen. Om mensen zonder hoop in Gods cirkel van liefde te brengen.