Bono (frontman van U2) wordt geïnterviewd door Bill Hybels (2008). Hij legt uit waarom hij zich altijd ongemakkelijk voelt in de kerk, hij vertelt over zijn geloof in Jezus Christus en waar, naar zijn overtuiging, de kerk echt het punt mist. Eerlijk gezegd daagt hij de kerk uit om weer net zo relevant te zijn in deze tijd als in eerdere tijden.

Wat is er met de kerk gebeurd?

De kerk liep voorop in het bestrijden van armoede, ongelijkheid, racisme… Waar is de kerk nu zo bang voor geworden? Is de kerk verstrikt geraakt in allerlei politieke zaken, proberen de mensen de kerk te misbruiken voor andere doeleinden. En als hij het heeft over de rol van kerk wat betreft AIDS dan voelt hij zich zo ongemakkelijk met de kerk die vooral veel heeft geoordeeld en veroordeeld.

Waarom oordelen?

Moet je iemand die met een glas teveel op tegen een boom is gereden maar zijn eigen probleem laten oplossen (had hij maar niet moeten drinken)? Waarom doet de kerk, hoewel dit teveel over één kam geschoren is, dit dan wel met steeds maar oordelen? Waarom? Was Jezus zo vol oordeel? Waarom lijkt de kerk niet meer op Jezus?!

Hij oordeelde de mensen niet. Tenzij mensen erom vroegen. Maar dat was vaak vanuit een ander idee. Namelijk: “ik ben toch goed genoeg?!” of “ik ben toch beter dan die ander?”.

 Oordeel niet, dan zal er niet over je geoordeeld worden. Veroordeel niet, dan zul je niet veroordeeld worden. Vergeef, dan zal je vergeven worden. (Luk 6:37)

Het zou mooi zijn als de kerk de missie van Jezus zichtbaar zou maken. God had de wereld zo lief, dat Hij Zijn enige Zoon stuurde. Ja, zo lief. In de bewustheid van hoe de mensheid ervoor stond. Wat deed Jezus? Oordelen? Alsof dat zijn missie was!

God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gestuurd om een oordeel over haar te vellen, maar om de wereld door hem te redden. (Joh 3:17)

Dank je Bono, voor deze eerlijke spiegel. We moeten er mee aan de slag!