Sinds de komst van Facebook ben ik in staat om eenvoudig op de hoogte te blijven van het reilen en zeilen van mensen die ik ken maar zich over de hele aardbol bevinden. Door mijn werk bij Agapè heb ik juist daar een groot netwerk. Maar ook dichterbij. Leuk om te zien en te horen waar mensen die ik van vroeger ken mee bezig zijn. Of mensen uit mijn kerk. Ja, sociale netwerken zie ik als een grote aanwinst.

Relaties ruïneren

Toch is er een keerzijde. Vorige week stond deze quote van Nathan Gilmore in de New York Times: “Hoewel technologie relaties kan versterken met mensen die je niet zo goed kent, het kan de relaties ruïneren met mensen die dichtbij staan, zoals familie.” (bron)

Inbellen

Hoe zag de wereld er zeg zo’n 8 jaar terug uit? Dat was de tijd dat ik ongeveer instapte in Internet bediening. Sociale netwerken waren nauwelijks beschikbaar. Het was de tijd waarin we nog keken naar Internet zonder video (dat begon net te komen). Skype bestond nog niet. En smartphones waren meer handcomputer dan smart. iPhone moest nog worden uitgevonden. De keuze om even niet online te zijn hoefde ik niet te maken. Dat ging vanzelf. Internetten was nog in de overgang van inbellen naar ADSL. En daarmee een kostbare aangelegenheid.

Kwaliteit in het kleine

Nu is de uitdaging om soms even figuurlijk (maar wellicht letterlijk) de stekker eruit te trekken om ervoor te zorgen dat er kwaliteit blijft in de meest waardevolle relaties die je hebt. Het is gemakkelijk om met veel mensen verbonden te zijn. Maar lastig om de kwaliteit in de kleine kring waarin deze waardevolle relaties zich bevinden te waarborgen.

Reageer

Hoe zorg jij voor de kwaliteit in de relaties met mensen die het dichtst bij je staan? Zijn er keuzes die je daarin hebt gemaakt?

Bron foto: shutterstock