Teruggekomen van vakantie had ik vooral aandacht voor één ding: pijn in de linkerzijde van mijn gezicht en de oplossing ervan. Ik besloot om het op Facebook te posten voor twee redenen: vrienden en bekenden op de hoogte brengen. Tweede om wellicht advies te krijgen. O ja, toch nog een derde reden: eens kijken hoe het werkt, dat meeleven via Facebook.

Ik heb gekozen om het via Facebook alleen te doen, aangezien ik daar de mensen meestal persoonlijk ken. ‘k Had op zich ook via Twitter wat kunnen melden, maar dat heb ik niet gedaan.

Psychologie

Er zit heel wat psychologie bij Sociale Netwerken. Het mechanisme wat het meeste werkt is het constant vergelijken met anderen. En wat die ander schrijft is meestal het leuke wat er is gedaan. Het is niet echt heel gezellig om te delen dat je de hele dag net zo’n suffe dag hebt gehad als gisteren. Ja, tenzij dat natuurlijk swag is natuurlijk, of het bij je image hoort.

Direct reactie

Bij mijn mededeling dat ik pijn had reageerden direct mensen met “we zullen voor je bidden” en “beterschap“. Maar ook met hints of het niet zenuwpijn is (iemand die daar zelf last van heeft) of juist vanuit de kiezen (een tandarts-assistent). Of dat ik wellicht nog zware pillen pijnstillers nodig heb, die kon ik ook nog afhalen. Het is mooi, veel bemoediging en meeleven. Het voelde even niet alleen in de pijn.

Geen Likes

Tweede fenomeen: er werd geen een keer op “Vind ik leuk” geklikt. Het is 0ok niet leuk. Maar je zou willen laten weten dat iemand met je meeleeft. Zo werkt dat dus niet.

Het interessante is dat na een paar uur mensen toch nog vragen of er al verbetering is. Blijkbaar is het niet alleen maar een momentje, maar oprecht meeleven. Daarom heb ik besloten maar wat kleine updates te posten op Facebook.

Op zondag wisten de gemeenteleden bijna allemaal wel wat er aan de hand was. Ze hadden het al opgepikt.

We zijn er blij mee

Op zondag ben ik naar de tandarts geweest. Dat heb ik gemeld. Ook daar reageerden weer mensen op. Op dezelfde manier. En met de laatste update dat de tandarts het probleem heeft gefixed waren de mensen samen met mij blij.

Mijn conclusie

Het is mooi om mensen een kans te geven om mee te leven. Ik kies er zelf weinig voor om privé zaken te delen, maar dit is wel een goede ervaring. Wellicht vonden mensen het niet leuk of nodig om te lezen, maar is dat mijn probleem? Ik voelde me bemoedigd met meeleven van mensen dichtbij en ver weg. Beter een goede buur dan een verre vriend. Het is ook goed om beide te hebben :)

PS: het gaat ondertussen weer goed hoor! Dank voor het medeleven verder :)