Vicky Beeching, ik ga je liedjes zingen
Het laat heel wat stof opwaaien. Gospel artieste Vicky Beeching komt uit de kast met een groot interview in de Britse krant The Independent. Haar liedjes horen bij de hits die in de grote evangelische kerken gezongen worden. Haar verhaal is, net als zoveel andere verhalen, een verhaal van pijn, schaamte, afwijzing.
Dit interview is er een waarin de Amerikaanse voorganger Scott Lively meepraat die mee heeft geholpen met de anti-homo wetgeving in Nigeria. De invloed van (met name evangelische) christenen in Afrika is wat dit betreft schokkend. Met de Bijbel in de hand worden mensen vermoord om hun geaardheid. Nee, het is zeer bedenkelijk wat er gebeurd in de naam van God.
Boycot van liedjes
Er is heel wat gaande. Boycots zijn direct aangekondigd door kerken waardoor haar liedjes, die eerder, jarenlang, mensen hebben gezegend, niet meer gezongen zullen worden. Ik scrolde even door reacties op haar eigen aankondiging op Facebook en was aangenaam verrast door de toon.
Maar ik liet mijn ogen ook even gaan door reacties op Facebook bij Christianity Today. Mensenkinderen… je zou er direct voor de kerk uitstappen! Wat een haat, afwijzing en betweterigheid er doorklinkt. Vast niet zo bedoeld, maar het voelt zeker wel zo.
Dat staat zo in de Bijbel
En daar zit ik dan. Opgegroeid, net als zoveel anderen, met de overtuiging dat homoseksualiteit een ziekte is, dat het van de duivel is. In de afgelopen jaren merk ik dat ik mijn overtuiging ben kwijtgeraakt. Dat ik het gewoon niet weet. Maar dat ik het zo enorm haat om zoveel betweterigheid in de kerk te zien. Dat je wordt uitgesloten.
Een stelling als “dat staat zo in de Bijbel” heb ik te vaak gehoord maar blijkt nagenoeg altijd bijzonder subjectief te zijn. Ik kan snel een paar vragen erbij stellen die gaan over bijvoorbeeld wat er precies bedoeld is in de bijbeltekst, wat er cultureel bepaald is, wat de context is, wat het kruis van Christus hierin betekent… Of de stelling “God haat de zonde maar heeft de zondaar lief” is er een die uiteindelijk gewoon een oordeel uitspreekt in plaats van liefde laat zien. Ik heb niet de indruk dat het ook maar enige verlichting geeft bij (een gevoel van) afwijzing.
Vicky, ik ga je liedjes zingen. Al horen worship-liedjes niet 1-2-3 bij mijn genre. Maar ik begin ze wel te begrijpen. Wat erachter zit. Dat ik mijn overtuigingen moet onderzoeken vind ik prima. Net als jij kijk in naar Jezus, in zijn gezicht, in zijn ogen. Ik zie liefde, genade en glorie. Dat is goed.Daar wil ik zijn.
“Turn Your Eyes”
Turn your eyes upon Jesus
Look full in His wonderful face
And the things of earth
Will grow strangely dim
In the light of His glory and grace
In the light of His glory and graceIsn’t He beautiful?
Isn’t He beautiful?
Outshining sun and stars
It’s indescribable
How breathtaking You areSo I turn my eyes upon You now
Look full in Your wonderful face
And the things of earth
They grow strangely dim
In the light of Your glory and grace
In the light of Your glory and graceYou are so beautiful
You are so beautiful
Outshining sun and stars
It’s indescribable
How breathtaking You are
Reacties welkom. Maar graag constructief en on-topic.
Waardeer je dit artikel? Overweeg een kleine donatie. Voor een volgend kopje koffie tijdens het schrijven bijvoorbeeld.
PS: zie je een schrijfvoutje? Mail me ff!
[yarpp]
Wat kan je er op tegen hebben als iemand die op hetzelfde geslacht valt, uit liefde een relatie met iemand anders aangaat? Kom op, net of je voor je seksuele voorkeur hebt gekozen, het is al lastig genoeg om te ontdekken dat je homoseksuele gevoelens hebt als veel mensen om je heen ‘gewoon’ hetero zijn. Vicky heeft alles geprobeerd om haar seksuele voorkeur te veranderen, zich haar hele leven in allerlei bochten gewrongen om de… Lees verder »
Beste Herco, iedereen zou welkom moeten zijn bij de ere diensten, welke geaardheid je ook hebt. Maar of dat betekent dat homoseksualiteit dan ook maar meteen algemeen geaccepteerd moet worden ben ik het niet mee eens. Ik zeg hiermee niet dat ik tegenstander ben; net als de schrijver vind ik het een heel lastig onderwerp.
“Amen”, Wouter! Ik kan en wil niets af doen aan je verhaal, enkel onderstrepen en eindigen met een “!”
Wellicht zegt Vicky net als vele anderen die net zo als haar hebben geworsteld met hun seksuele geaardheid: “als ik er voor had kunnen kiezen, dan had ik er niet voor gekozen”.
Helemaal mee eens Wouter, maar denk jij dat ‘het ook niet weten’ uiteindelijk wel verlichting gaat geven? Ook in dit artikel geen duidelijke stellingname voor homoseksuele relaties in de gemeente. Het ‘niet weten’ klinkt dan wel aardig, maar uiteindelijk blijkt dat daarmee de status guo vaak gehandhaaft blijft. Wellicht ook niet verwonderlijk, volgens mij is het bijzonder lastig om vanuit de evangelische theologie tot een volledige acceptatie van homoseksuele relaties te komen. En het is… Lees verder »
Helemaal mee eens. Ik ben ook een niet-weter… ik weet alleen dat ik niet in de positie ben om te oordelen. Ik kan als hetero het ook niet invoelen, dus waarom dan wel veroordelen?
Wouter, dit lezend vraag ik me af: wordt het niet eens tijd dat ook voorgangers in evangelische gemeentes zich hardop uitspreken voor de acceptatie van homoseksualiteit? Dat zij laten zien dat mensen met een andere seksuële oriëntatie welkom zijn in hun kerken en zij ook een taak op zich kunnen nemen?
Ik hoop dat deze verhalen ook in de evangelische kerken verandering in gang zal zetten…
Dank je wel voor dit stuk. Maathijn en jij verwoorden echt heel mooi mijn gedachtes. Ik wilde ook iets schrijven, maar met zulke goede schrijvers als jullie hoeft dat bijna niet meer. Thanks!